Μια πινελιά που έγινε… μουτζούρα και το γνωστό πρόβλημα

Σε ένα από τα πιο κρίσιμα για την πορεία του Άρη στα πλέι οφ παιχνίδια, ο Μπούργος επιδίωξε την πρώτη σοβαρή δική του παρέμβαση στην ομάδα, προχωρώντας σε αλλαγή σχηματισμού και άμυνα των τριών, με επιλογές, που προκάλεσαν έκπληξη, αφού επέλεξε να αφήσει στον πάγκο μια σειρά από βασικούς στη σεζόν ποδοσφαιριστές, εμφανίζοντας στο χορτάρι παίκτες, που δεν είχαμε ξαναδεί (Εμπακατά) ή με ελάχιστη συμμετοχή (Μπεναλουάν). Τρία ίδια κορμιά πίσω αντί ενός γρήγορου ή τουλάχιστον τον Φαμπιάνο ως δεξί στόπερ, αφού για αρκετά χρόνια ο Βραζιλιάνος έβγαζε το ψωμί του ως δεξιός οπισθοφύλακας.

Η πινελιά αυτή, όμως, αντί να αλλάξει την εικόνα του Άρη… εξελίχθηκε σε μουτζούρα. Οι γηπεδούχοι πέταξαν ουσιαστικά στα «σκουπίδια» ένα ολόκληρο ημίχρονο, μπέρδεψαν εαυτούς και αλλήλους, προκάλεσαν αδικαιολόγητο εκνευρισμό και ταυτόχρονα ενίσχυσαν με τη νωθρή τους εικόνα το ηθικό μιας καλά δουλεμένης, ειδικά στο αμυντικό κομμάτι, ομάδας, που ήρθε στη Θεσσαλονίκη με πρωταρχικό στόχο να μην ηττηθεί.

Αν το σκεπτικό του Αργεντίνου τεχνικού ήταν να διασπάσει τον πειθαρχημένο αμυντικά ΠΑΣ με αυτό τον τρόπο, απλά δεν του βγήκε. Και φάνηκε μάνι-μάνι στην επανάληψη όταν ένας και μόνο ταχύς ποδοσφαιριστής, ο Μαντσίνι, έδωσε ζωντάνια μαζί με την αναγκαία επαναφορά στον κλασικό σχηματισμό. Δυστυχώς, όμως, η ορμή δεν κράτησε παρά λίγα λεπτά, αφού ευκαιρίες -με εξαίρεση το δοκάρι του Γκάνεα- δεν έγιναν και οι αλλαγές δεν βοήθησαν στον βαθμό που θα περίμενε ο προπονητής (ειδικά ο Μπερτόγλιο σε κάνει να αναρωτιέσαι αν θα ήταν πιο χρήσιμος ίσως ο Γκάμα).

Όσο περνούσε ο χρόνος έκαναν την εμφάνισή τους οι γνωστές παιδικές ασθένειες του Άρη. Άδειο… κουτί, αφού ο Καμαρά κινούνταν μονίμως περιφερειακά και στον πάγκο δεν υπήρχε δεύτερος φορ, αργή και προβλέψιμη ανάπτυξη, άσχημα σουτ, όποτε δόθηκε η ευκαιρία σε κάποιον να δοκιμάσει τα πόδια του, καμία ουσιαστική βοήθεια από τα στημένα που μπορούν σε τέτοιες συνθήκες να σου προσφέρουν μια λύση.

Είναι φανερό ότι ο Άρης των πλέι οφ γεννά προβληματισμό παρά αισιοδοξία και θέτει σε μεγάλο κίνδυνο τον τελευταίο εναπομείναντα στόχο της ευρωπαϊκής εξόδου. Έχει πάρει μόλις ένα βαθμό σε τρία παιχνίδια, έχει σκοράρει μόλις ένα γκολ και ήδη σπατάλησε τα δυο από τα παιχνίδια στο γήπεδό του χάνοντας το έστω ισχνό προβάδισμα με το οποίο μπήκε έναντι του Παναθηναϊκού.

Κυρίως, όμως, πετάει στο καλάθι τη -σύντομη όπως αποδείχθηκε- ψυχολογική ανάταση, που του έδωσε η επιστροφή των έξι βαθμών και το καλό φίνις στην κανονική διάρκεια. Χρειάστηκαν μόλις δυο παιχνίδια, για να… τσαλακωθεί η εικόνα του φαβορί που εξέπεμπε η ομάδα και να μπει πλέον μεγάλη πίεση στις πλάτες όλων. Ασφαλώς και δεν έχει κριθεί τίποτα όταν υπάρχουν ακόμη επτά τελικοί και οι βασικοί συνδιεκδικητές δεν πετάνε και φωτιές.

Το ζήτημα είναι, όμως, ότι με τις δύο άκυρες εντός έδρας εκκινήσεις (ΠΑΟ, Γιάννινα) ο Άρης έχασε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να πατήσει νωρίς-νωρίς στην προνομιούχο 3η θέση και να κάνει τη ζωή του πιο εύκολη και λιγότερο αγχωτική.